انچه از ما منتشر شد

از جمله اموری که در باب دعا بسیار مورد سفارش قرار گرفته است دعا در حق دیگران می باشد. گاهی تنگ نظری انسان به حدی می رسد که حتی در دعا نیز بخل می ورزد و حاضر نیست برای دیگران دعا کند این در حالیست که در آموزه های اسلام دعا در حق دیگران بسیار مورد سفارش قرار گرفته است تا جایی که در روایات آمده است کسى که پشت سر برادرش و در غیابش به او دعا کند، از عرش ندا مى‌رسد، صد هزار برابر (آنچه براى برادر مؤمنت درخواست کردى) براى خودت در نظر گرفته شد. 

بنابراین اگر بخواهیم با محوریت عقل به این موضوع نگاه کنیم  ودر صدد کسب منفعت معنوی بیشتری باشیم ، می بینیم که سود دعا برای دیگران،  قبل از آنکه نصیب آنها شود عاید خودمان خواهد شد.

وقتی دعا در حق دیگران صد هزار برابر فایده و سود نصیب ما می کند، قطعا دعا در حق اهل البیت علیهم السلام و وجود مقدس حضرت ولی عصر عج الله تعالی فرجه الشریف که واسطه ی فیض الهی هستند بسیار ارزشمندترخواهد بود.از جمله دعاهای بی بدیلی که از آن به عنوان پربرکت ترین ذکر یاد می شود ذکر صلوات است چرا که این ذکر نوعی دعا در حق پیامبر و خاندان پاک اوست و دعایی مستجاب محسوب می شود به همین دلیل است که می گویند دعای خود را بین دو ذکر صلوات بیان نمایید چرا که صلوات دعایی مستجاب است و خداوند بر خود نمی پسندد که قبل و بعد از دعا را استجابت نماید و دعای میانی را رها کند.

یکی از ویژگیهای فطری انسان این است که در مقابل احسان و نیکی دیگران، خود را موظف به احسان می داند.قرآن نیز در آنجا که می گوید هل جزاء الاحسان الا الاحسان بر این مطلب صحه می گذارد.حال، هرچقدر انسان به فطرت الهی اش نزدیکتر باشد این حس پاسخگویی به احسان دیگران در او قویتر خواهد بود.این ویژگی فطری در وجود ائمه ی معصومین علیهم السلام که انسان کاملند بسی قوی تر و پر رنگ تر می باشد. ذکر صلوات نوعی دعا در حق ائمه است و آنها خود را موظف به پاسخ می دانند بنابراین ما با صلوات فرستادن بر آنها می توانیم از دریای عنایت و لطف آنها بهتر بهره  ببریم.

هرچقدر توجه ما به اهل البیت علیهم السلام بیشتر باشد آنها نیز توجه شان به ما فزون تر می گردد و ذکر صلوات مصداقی از توجه به این انوار مقدس است.البته توجه آنها معلول توجه ما نیست اما در عین حال توجه ما، در جلب توجه آنها موثر است.

شخصى به امام رضا(علیه السلام)عرض کرد: فدایت گردم؛ مایلم بدانم جایگاه من در نزد شما چگونه است؟ حضرت در پاسخ فرمودند: بنگر جایگاه من در نزد تو چگونه است. (یعنى هرقدر تو به ما توجه دارى ما نیز به تو توجه خواهیم کرد.)

اینگونه روایات بنگر این امر است که توجه و یاد اولیاء الهی در استجابت دعاهای ما موثر است  و هرچقدر ما آنها را یاد کنیم آنها نیز توجه ما را بی پاسخ نخواهند گذاشت پس چه نیکوست که با ذکر صلوات، نام خود را در دایره ی دعاهای حضرات معصومین علیهم السلام قرار دهیم.

زهرا ابراهیمی کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سوالات شعبه اصفهان

انسان همواره به آرامش نیازمند است و به اقتضای فطرتش طالب آرامش.او هر بار آرامش را در چیزی می بیند و برای رسیدن به آن  تلاشی بی وقفه می نماید. گاهی آرامشش را در یافتن یک وعده غذا می یابد و گاهی در خواندن یک صفحه کتاب . اما همواره بعد از رسیدن به آنچه مقصود نهایی تصورش می کرد، آتش درونی اش سرد شده و دوباره جویای امری دیگر است. گویا این چرخه هر روز و هربار تکرار می شود و انسان در چرخه ی دویدنها و رسیدن ها و باز سیر نشدن ها گرفتار است.

اگر چه انسان با تلاش، خود را به آنچه می خواهد می رساند اما باز دچار دلهره و اضطراب است و کثرت اضطرابها و نگرانیهایش او را آزرده خاطر می سازد.

کمال گرایی انسان بی نهایت است و او همواره می خواهد و هرگز سیر نمی شود ، بنابراین اگر به منبعی نامتناهی متصل نباشد بعد از هر رسیدنی و آرامشی موقت دوباره اسیر اضطراب خواهد شد.

آری تنها راه فائق آمدن بر نابسامانیهای روحی ، برقراری ارتباط با سرچشمه ی پاکیها و خوبیهاست.

بشر امروز به اندازه ای که از خداوند فاصله گرفته به همان اندازه نیز از آرامش جدا شده است.ارتباط با خداوند همسو با نظام تکوین است و قطع ارتباط با اوبر خلاف این نظام .به همین دلیل است که وقتی یاد او در دلها بی رنگ شود هرچقدر هم انسان از سایر جهات بی نیاز شود باز هم انگار چیزی در زندگی کم دارد.

زندگی  و حیات مادی  گاهی کاستی هایی را به دنبال دارد که نتیجه ی آن جز اندوه چیز دیگری نخواهد بود. گاهی نیز انسان در همین زندگی دنیایی غرق در نعمت می شود و  اگر چه کاستی ندارد اما این بار سرمست غرور شده و از شخصیت انسانی اش فاصله می گیرد. یاد خدا از یک طرف اندوههای ناشی از کاستی ها را بر طرف می کند و از سویی دیگر غرور حاصل از سرمستی ها را.

اگر چه عرف مردم ذکر را تنها درگردش زبان و حرکت لبها و شمارش دانه های تسبیح می بینند اما قطعا ذکر و یاد الهی چیزی عمیق تر و فراتر از ذکر لفظیست هر چند ذکر لفظی نیز پیش زمینه ی رسیدن به ذکر قلبیست اما ذکر لفظی مقصد نهایی در یاد خداوند تلقی نمی شود.

بعضی مواقع وقتی از ذکر و یاد خداوند صحبت می شود برخی فکر می کنند همواره به یاد خدا هستند و دلیل این امر را این مطلب می دانند که آنها هرگز خدا را فراموش نمی کنند و دائما چیزی در درون، آنها را متوجه خداوند می نماید. اگر چه این حالت حالتی نیکوست و این ادعا تا حدی صحیح اما در عین حال باید توجه نمود که وجود ذکر و یاد خداوند در زندگی انسان از طریق آثارش ثابت می شود در واقع به یاد “او” بودن باید اثراتی را به دنبال داشته باشد و الا اگر تنها در ذهن خویش به یاد “او” باشیم و در زندگی اثری از یادش وجود نداشته باشد گویا اصلا ذکری و یادی صورت نپذیرفته است.بنابراین باید دقت نمود  از لفظ تا معنا فاصله ایست بسیارکه اگر لطف او نباشد و مهربانی اش ما را در حرکت نگاه ندارد هرآن خطر انحراف و لغزش در کمین ماست

برای درک حضورش، لازم نیست به دیاری بعید سفر کنی، بلکه با اندک تأملی به درون خویش،معنویت وجودی ات را وامدار توسل به این بانوی بزرگ خواهی یافت.

فاطمه ی معصومه نه متعلق به شهر قم، که متعلق به سرزمین اسلام می باشد چرا که وجودش در ثمربخشی آموزه های اسلام بسیار تأثیر گذار بوده و هست.

در توصیف منزلت بانوی آب و آفتاب همین بس که ایشان امامزاده ی بلا فصل هستند. از یک طرف دختر امام و از طرفی خواهر امام و سویی دیگر عمه ی امام …

حرم مطهر و مضجع شریف حضرت معصومه سلام الله علیها بابی است برای توسل علماء و بزرگان، به گونه ای که آنها بهره های علمی و معنوی خویش را نه از آنِ خود، که هدیه ای از سوی این بانو می دانند.

هر کس به فراخور وسعت وجودی اش، از او طلب می کند ، از درخواست برای حل مشکلات مادی گرفته تا توسل برای حل مسأله ای علمی.

بانو، کریمه است و کرامتش ریشه در گذشته های از یاد رفته دارد. کرامتی که باید در بیش از هزار سال پیش جستجویش کرد در همان زمانی که قم بیابانی خشک و غریب و زمینی بلا زرع بود اما به برکت وجود این بانو مرکز تعلیم و تعلم علوم اسلامی شد تا جایی که آموزه های دین از این سرزمین به جهان اسلام صادر گردید.

و اینجاست که می توان به راحتی اذعان نمود که این خاندان حیات و مماتشان هر دو آباد کننده است.

عبادت، خضوع و خشوع، شب زنده داری و روزه داری و همچنین محدثه بودن از جمله ویژگی هایی است که وجود این بانو را از سایر امامزادگان متمایز نموده است.

روایاتی که از این بانوی بزرگوار نقل شده است غالبا در موضوع امامت است و همین امر نشان از تلاش مقدس ایشان برای اثبات امر ولایت دارد.

چرا جای دور می رویم؟! اصلا  حرکتشان از مدینه به سمت خراسان گویای ذوب شدن ایشان در ولایت است.همچون زینبی که عاشقانه به دنبال حسین آمد این بار با تکرار تاریخ فاطمه ی معصومه ، قصد رضا می کند.هجرت با زندگی این خاندان، عجیب عجین شده است!!!

در دنیایی که هیچ وقت به اندازه ی حالا دچار تفرقه نبوده و بالاجبار هر روز با واقعیتهایی تلخ، روزگار ، سپری می کنیم، توجه عمیق و دقیق قلبی به پاره ی تن امامت و ولایت یعنی حضرت معصومه سلام الله علیها می تواند آرامشی عجیب را برای قلبهایمان رقم بزند.

آری ، هرچند خستگی ها حوصله مان را کم کرده اند و به ناچار خود را گرفتار یک لقمه ی نان می بینیم اما گره کردن دستانمان  بر رشته ای از چادر شفیعه ی محشر حلاوتی دارد که به برکتش می توانیم در مسیر صحیح ثابت قدم بمانیم….

وجود خواهر خورشید برای سرزمین ما برکتیست بی بدیل که به یمن قدومش پیشانی بر خاک می ساییم و با هم زمزمه می کنیم این بخش از زیارت نامه ی ایشان را :

یا فاطمه اشفعی لی فی الجنه فان لک عند الله شأنا من الشأن….

سبک زندگی

زهرا ابراهیمی

چه بدانیم و چه ندانیم و حتی چه بخواهیم و چه نخواهیم همه ما در زندگی خود از سبک و سیاقی خاص پیروی می کنیم؛ سبکی که منعکس کننده علایق، سلایق، گرایش ها، ارزش ها، معیارهای اخلاقی و مهمتر از همه عقیده عملی ماست.

علاقه هر شخص به موسیقی خاص و یا برنامه و فیلم خاص و حتی خواندن کتابی خاص، بازگوکننده سبک خاصی است که برای زندگی انتخاب می کند.

در اینکه همه ما برای خود دارای سبک زندگی هستیم شکی نیست، اما نکته مهم این است که منبع و ریشه این سبک از کجا نشأت می گیرد چرا که جهتگیری رفتاری یک فرد و جامعه، منطبق بر سبکی است که بر می گزیند و اگر آن سبک و روش، روشی مناسب نباشد موجبات شقاوت فرد و اجتماع را فراهم می آورد.

هرچند همه ما خود را مسلمان می دانیم اما متاسفانه امروزه با پیروی از سبک زندگی غربی، از سبک زندگی اسلامی و دینی خود بسیار فاصله گرفته ایم.

سبک زندگی واژه ای بسیار گسترده است که شامل تمام امور زندگی انسان می شود. خوردن و پوشیدن و مُد و آرایش تا تفریح و سرگرمی و شغل و هنر همه و همه در دایره سبک زندگی قرار می گیرند.

اینکه در سالهای اخیر بیش از گذشته شاهد تبعیت مردم از سبک زندگی غربی هستیم نشان دهنده این است که نیازهایی جدید متناسب با جهانی جدید برای مردم خَلق شده است که باید بر مبنای سبک دینی به خوبی پاسخ داده شود.

با نگاهی گذرا به آموزه های اسلام به خوبی در می یابیم که قرآن و روایات نیز برای ما سبک معین و مشخصی را در نظر گرفته اند و از این حیث سنت اسلامی بسیار غنی است، اما استخراج این روشها از منابع دینی و شناخت مصادیق و تبیین دقیق آنها برای مردم وظیفه ای سنگین است که بر دوش عالمان دینی قرار می گیرد تا در سایه دستورات اسلامی بتوانند روشهای مطلوب را ارائه دهند.

هرچند پیروی مردم از سبک زندگی غربی مذموم است اما این امر نمی تواند کم کاری برخی عالمان دینی در ارائه سبک صحیح زندگی دینی را کمرنگ نماید.

هدف از دستورات اسلام رساندن انسان به کمال شایسته خویش است و تاثیر سبک زندگی در این میان بسیار واضح.

اسلام، دستورات لازم در جهت تثبیت کیفیت برتر در رفتار و اخلاق با محوریت رساندن انسان به کمال را به طور کامل ارائه کرده است، اما بهره بردن از این دستورات، خلاقیتی خاص می طلبد که جایش بسیار خالیست.

بنابراین با توجه به تاثیر دو سویه فرهنگ و سبک زندگی بر همه ما لازم است با تغییر جهت سبک زندگی به سمت انسانیت، در جهت تحول فرهنگ انسانی گام برداریم و به دنبال اصلاح سبک زندگی خویش باشیم.

وقتی شدتِ انسانیت، از ویژگی‌های روحی انسان شود دیگر فراموش شدنی نخواهد بود، حتی اگر زمان بگذرد.
به گزارش ایمنا،اما اکنون، هنوز زمانی از غم فراق و از دست دادن نخستین چهره ماندگار تبلیغ در اصفهان “مرحوم حجت الاسلام شیخ مهدی مظاهری” نگذشته است. کسی‌که وجودش نه برای خانواده و نه برای یک شهر، که برای جامعه اسلامی مفید و موثر بود و حالا با از دست دادن ایشان به همان میزان، از برکات وجودی‌شان بی‌نصیب خواهیم ماند.

اگر حضور خدا در زندگی احساس شود رنگ ساده زیستی نیز خودنمایی می‌کند و او اما ساده زیستی را نه از خود، که از خانه پدری به ارث برده بود، چرا که خانواده‌اش نیز بسیار ساده زیست بودند.

اندیشه اگر الهی باشد، همه چیز زندگی آدم الهی می‌شود، از انتخاب شغل و رشته تحصیلی گرفته تا انتخاب تک تک واژه‌ها در نوشته‌ها و همین اندیشة الهی توجیهی مناسب بود تا شیخ مهدی مظاهری به آرزوی پدر لباس عمل بپوشاند و به تحصیل در حوزه مشغول شود. او از محضر اساتید برجسته‌ای چون مرحوم آیت‌الله حاج آقا حسن مدرس و مرحوم حاج شیخ محمد حسن نجف آبادی بهره‌های فراوانی برد و از این طریق بیش از پیش بر اندوخته‌های علمی‌اش افزود.

برای پرواز در آسمان تعبد نه تنها علم، که عبادت نیز بال دیگر پرواز است و شیخ مهدی شصت سال پیش با تشکیل نخستین جلسه دعای کمیل در مسجد آقا سید محمود امام (مسجد عصاری) پرواز در آسمان بندگی را تجربه نمود.

بزرگی انسان در گرو میزان اثرپذیری و اثرگذاری است. هرچقدر که اثرگذاری انسان در جهت هدایت بیشتر باشد و اثرپذیری‌اش در مسیر انحراف کمتر، به عبودیت نزدیک‌تر است؛ آری جلسات دعایی که به همت این انسان وارسته برگزار شد نقطه عطفی برای اثرپذیری و تحول معنوی جوانان بود.

بردباری و تعهدی که در رفتارش موج می‌زد نشان از اراده‌ای قوی داشت. در دورانی که حسِ نارضایتی در وجود اکثر انسان‌ها پافشاری می‌کند و حس بی‌پناهی گاهی انسان قرن بیست و یکم را از پا در می‌آورد، در همین نزدیکی مردی می‌زیست که رضایت را در رضایت معبود می‌دید. مُبلغِ دین بودن برای او نه یک شغل که هدفی الهی بود و با تمام وجود آن را دنبال می‌کرد. اگر بخواهیم دقیق‌تر به زمان حضورشان در دایره تبلیغ نگاه کنیم، ردّ پای تبلیغ او را باید در قبل از انقلاب جستجو نماییم؛ چرا که او در آن زمان نیز متحمل زجرهای فراوانی برای دفاع از عقیده‌اش بود و به‌واسطه مبارزه با رژیم طاغوت و تحمل زندان خود را وقف انقلاب نمود.

زندگی سفری کوتاه است از تولد تا مرگ و چه خوش مسافرانی هستند آنان که در این سفر، بهترین و بیشترین توشه را با خود ببرند. امید که این مسافر سفرکرده نیز مورد رحمت و غفران الهی قرار گیرد و شاگردان مبلغ او در مسیر تبلیغ، راه استاد را ادامه دهند.

روحش شاد و خدایش بیامرزاد – زهرا ابراهیمی