انچه از ما منتشر شد

نیازسازی یا نیاز سنجی؟
هر چند وجود مشکلات اقتصادی در جامعه اسلامی، ترجمه ای واضح بر عدم اجرای عدالت است و این بی عدالتی ها نقشی موثر بر تربیت فرزندان دارد، اما از این مهم که بگذریم نمی توانیم نقش والدین را در تاثیرگذاری منفی بر تربیت نادیده بگیریم.
امروزه والدین ما با خُلق نیازهای کاذب برای فرزندان، خود را درگیر شغلهای کاذب نموده اند. گویا بچه ها در ذهنشان رؤیاهایی را می پرورانند و متآثر از جامعه ای ملوّن، مدام نیازهای جدیدی را احساس می کنند و والدین به جای جهت دهی صحیح به نیازهای فرزندان، تنها به فکر راه حلهایی فوری برای رفع آن نیازها هستند و همین امر منجر می شود تا پدر و مادر هر دو، ساعاتی طولانی به کار کردن بپردازند که شاید بتوانند بخشی از آن نیازها را تآمین نمایند.
بی شک تلاش در جهت رفع نیازهای خانواده از اوجب واجبات است اما توجه به نوع نیاز نیز بسیار با اهمیت است.
نیاز سازی و نیاز سنجی دو مقوله ای متفاوت است که اگر به خوبی از هم تمیز داده نشوند زندگی ما را دچار بحران می کنند.
وقتی با والدینی که هر دو در جهت رفع مسائل اقتصادی تلاش می کنند هم صحبت می شویم جمله ی مشترکی که عموما از آنها می شنویم این است که برای یک لقمه نان از صبح تا شب در حال دویدنیم!!!
غافل از این که همه ی این دویدنها در جهت تآمین همان یک لقمه نان نیست بلکه بخشی از دویدنها برای تامین نیازهایی است که به درستی مورد واکاوی قرار نگرفته اند.
شناخت و در امتداد آن ، توجه به نیازهای حقیقی و واقعی فرزندان بر همه والدین لازم است.اگر نیازها بدون هیچ تقلیلی در ابعادشان مورد توجه قرار گیرند و نیازهای اصلی و حقیقی جای خود را به نیازهای فرعی و کاذب بدهند دیگر با واقعیت تلخی به نام کمبود محبت مواجه نخواهیم بود.
آیا وقت آن نرسیده است که به جای خرج پول به خرج محبت بیاندیشیم؟

زهرا ابراهیمی

در وجود انسان نیازهای متعدد روحی وجود دارد که مستلزم پاسخگویی مناسب می باشد، اما متاسفانه انسان گاهی اصلا به این نیازها توجهی ندارد و به دنبال یافتن پاسخی مناسب برای آنها نیست و گاهی نیز با وجودی که نیاز درونی اش را حس  می کند اما در دریافت پاسخ، مسیری غلط را می پیماید.

از جمله نیازهای مهم روحی انسان، ارتباط انسان با خود است.بشر امروز علیرغم پیشرفتهای متعدد در برقراری ارتباطات، در بازشناسی این نیاز به شدت ضعیف عمل کرده است.

مشکل انسان امروز، در برقراری ارتباط با دیگران نیست بلکه در عدم برقراری ارتباط با خویش است.گم کردن خود و دفن شدن حقیقت وجودی او در لابلای نیازهای مادی، او را از خود بیگانه نموده است و اگر بشریت برنامه ای برای ارتباط انسان با خود، نداشته باشد شاهد فجایع و مصائب بزرگتری خواهد بود.

ارتباط انسان با خود، او را به تفکر در مورد رفتارها و گرایشهایش وا می دارد و همین تأملهاست که صبر او در برابر معصیت و خطا را افزون می کند.

از جمله فواید ارتباط انسان با خود، رفع غفلت است. وقتی انسان از درون خویش بر خویشتن ناظری گماشت، تذکرها و نصایح آن ناظر درونی، او را به خود می آورد و غفلتش را می زداید.دستور به تفکر قبل از شروع هر کاری و مکث قبل از هرگفتاری ناظر به همین موضوع است.

بر ما لازم است که بر میزان ارتباط با خود بیفزاییم و هر روز مدت زمانی را ولو محدود، به فکر کردن و اندیشیدن در خود اختصاص دهیم و به فرزندان خویش نیز از همان دوران کودکی فکر کردن در مورد خود و رفتارهایشان را بیاموزیم.

هرچقدر خلوت انسان با خود بیشتر باشد، بهره گیری اش از نیروی عقل نیز افزون تر خواهد بود. البته منظور از خلوت خود با خود، متارکه ی دنیا نیست چرا که زندگی اجتماعی و بودن در بین دیگران، جزء لاینفک زندگی بشر است اما در عین حال می توان در جمع بود و با خود نیز خلوت نمود و نتیجه ی این خلوتهای درونی برای انسان این است که حلال، او را از شکر باز ندارد و حرام، صبرش را نرباید.

زهرا ابراهیمی

زهرا ابراهیمی در گفت و گو با خبرنگار مهر، با اشاره به آداب عیادت در نگاه اسلام اظهار داشت: در ابتدا باید به این نکته دقت کنیم که کسی که دچار بیماری می‌گردد علاوه بر اینکه جسم او آسایش ندارد، روح او نیز آرامش خود را از دست می‌دهد، به همین دلیل به توجهی ویژه نیازمند است.

وی افزود: از این رو عیادت در نگاه اسلام، امری ارزشمند تلقی می‌شود و در روایات دینی، پاداش فراوانی به عیادت کنندگان وعده داده شده و پیامبر اکرم (ص) در این زمینه می‌فرمایند که «عیادت کننده از بیمار، در رحمت خدا غوطه‌ور است.»

کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی تاکید کرد: در روزهایی که در آن قرار داریم، ویروس کرونا کشور را درگیر کرده است و افرادی که به این بیماری مبتلا شده و به لطف الهی از مرگ در امان می‌مانند، در منزل یا بیمارستان بستری و نیازمند پرستاری و مراقبت ویژه ای از سوی نزدیکان خویش می‌باشند.

عزت بیماران مبتلا به کرونا نباید خدشه دار نشود

وی با اشاره به اینکه در این راستا مهمترین عامل در بهبود این افراد روحیه دادن به آنهاست که این کار بر عهده‌ی اطرافیان بیمار است، تصریح کرد: در این راستا باید به این نکته دقت کنیم که با توجه به اینکه در راستای عدم سرایت این ویروس، مردم مجبور به دوری کردن از فرد بیمار هستند، نباید رفتارها به شکلی باشد که عزت بیمار خدشه دار شود.

ابراهیمی با اشاره به اینکه عیادت نمودن از بیمار در نگاه اسلام و از حیث اخلاقی، جایگاه ویژه ای دارد تا جایی که خوشنودی خداوند و رضایت الهی و همچنین تحکیم روابط اجتماعی را به دنبال دارد، بیان داشت: علاوه بر این عیادت از بیمار نعمت سلامتی را به یاد انسان می‌آورد و موجبات شکرگزاری او را فراهم می‌کند.

وی با اشاره به روایتی از امام صادق (ع) مبنی بر اینکه «هر کس بیماری را عیادت کند، هفتاد هزار فرشته، او را مشایعت می‌کنند و برای او تا زمانی که به خانه اش برگردد، استغفار می‌کنند.»، گفت: هدفی که در امر عیادت بیمار دنبال می‌شود کمک به بهبودی اوست، بنابراین بر عیادت کننده لازم و واجب است که در حد توان خود از هر امر مشروعی که بتواند حال جسمی و روحی بیمار را بهبود ببخشد، دریغ نورزد.

کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی با اشاره به اینکه عیادت از بیمار اگرچه با حضور فیزیکی شخص بر بالین بیمار معنا پیدا می‌کند اما هدف عیادت که همان کمک به بهبودی حال بیمار است منحصر به حضور فیزیکی انسان بر بالین بیمار نیست، گفت: در شرایطی که بیماری مسری باشد عیادت کننده برای حفظ جان، نیازی به عیادت حضوری ندارد اما این مسئله نباید او را از اهداف عیادت غافل نماید.

احوالپرسی مجازی از مصادیق عیادت اسلامی

وی ابراز داشت: از جمله مصادیق مهم در بالا بردن روحیه بیمار، احوالپرسی نمودن از اوست و امروزه به لطف تکنولوژی می‌توان از طریق فضای مجازی هم به عیادت مجازی بیمار رفت و هم از این طریق از او احوالپرسی نمود.

ابراهیمی بکارگیری ادبیات مناسب را یکی از نکات مهم در عیادت از بیماران برشمرد و گفت: عنوان کرونا به دلیل همراهی‌اش با مرگ و میر، به اندازه کافی اثر منفی بر بیمار گذاشته است بنابراین عیادت کنندگان نباید هنگام عیادت، از خطرناک بودن و کشنده بودن این ویروس مقابل بیمار حرفی بزنند.

امیدوار کردن بیمار به رحمت و لطف خداوند

وی با اشاره به اینکه تلقین امیدواری به بیمار و کاشتن بذر امید در دل او به واسطه‌ی ادبیات مناسب می‌تواند اثر عمیقی بر بیمار بگذارد، گفت: امیدوار کردن بیمار به بهبودی و توجه دادن او به رحمت و لطف خداوند می‌تواند دیدگاه او را نسبت به بیماری تغییر دهد.

کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی اضافه کرد: نکته دیگر در باب عیادت کنندگان از بیمار این است که به عیادت به چشم یک عبادت نگاه کنند و به همین مناسبت تلاش کنند تا عبادت خویش را خالصانه و تنها برای رضای الهی انجام دهند.

ابراهیمی تصریح کرد: در واقع برخی از افراد صرفاً درگیر تعارفات عرفی هستند و عیادت را تنها نوعی رفع تکلیف می‌پندارند، در حالی که باید عیادت را با نیت تقرب الهی به انجام رسانید.

انفاق و کمک‌های مالی به افراد بیمار

وی با اشاره به اینکه از دیگر مصادیقی که می‌تواند ما را به هدف عیادت که همان بهبودی است نزدیک کند، انفاق و کمک‌های مالی به افراد بیمار است، گفت: برخی از خانواده‌ها شرایط مناسب برای پرستاری از بیمار کرونایی خود را ندارند بنابراین اطرافیان می‌توانند از طریق کمک‌های مالی خود، به وظیفه‌ی خویش عمل نمایند.

کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی با بیان اینکه رفع نیازهای افراد بیمار نیز می‌تواند در بهبودی آن‌ها مؤثر باشد و این امر می‌تواند توسط عیادت کنندگان انجام شود، گفت: از جمله اموری که در روایات مورد توجه قرار گرفته است رفع نیاز غذایی بیمار است.

وی گفت: بر این اساس در شرایط شیوع کرونا اگر عیادت حضوری برای عیادت کننده مقدور نیست، وی می‌تواند از طریق تهیه غذا و فرستادن برای او به وظیفه خویش عمل نماید و رسول خدا (ص) در این ارتباط می‌فرماید که «هر کس غذای دلخواه مریضی را به او بخوراند، خدا از میوه‌های بهشت به او بخوراند.»

https://www.mehrnews.com/news/4916031/